“Tarihi ve kültürel kodlarımızda müstesna bir yere sahip olan kadın; hayatın her anında, her yerinde ve saygı değerdir”“Anne denilince; toplumun yarısını oluşturan, hayatın her anında olan, tarihi ve kültürel kodlarımızda müstesna bir yere sahip ‘kadın’ bakış açısı zihnimizde canlanır.”, diyen Avşar; “Bu anlayışta; kadın evde hanımdır. Kadın ailede anadır, huzurdur. Kadın sokakta, pazarda, alışverişte önceliklidir. Kadın işte saygındır, üretendir. Kadın zor zamanlarda sığınaktır, danışılandır. Kadının olduğu ortamda edeple konuşulur, edeple kalkılır. Özetle kadın hayatın her anında, her yerinde ve saygı değerdir.”, dedi. Kadına şiddeti kabul etmediklerini, kadını ötelemeyi ret ettiklerini, kadını eve hapsetmeye tahammüllerinin olmadığını, kadının yoksul olamayacağını, kadının ikinci sınıf olmadığını, kadını baskılayan kültürün bize ait olmadığını dile getiren Avşar; “Ancak bunlara maalesef günümüzde sıkça şahit oluyoruz.”, şeklinde konuştu. “Neredeyse tüm çalışanların “emekçi yoksul” olduğu ve yoksulluk sınırının altında çalıştığı ülkemizde kadın yoksulluğu çok daha derin hissedilmekte; ancak tartışma sırası bulamamaktadır”Konuya açıklık getiren Avşar; “Mesela son zamanlarda ‘kadın yoksulluğu’ kavramı türedi. Kadın yoksulluğu şu anda toplumumuzdaki en yakıcı sorunlardan biri olarak karşımızda duruyor ve bu yoksulluk sosyal devlet anlayışının sosyal yardım kuyruklarına dönüştüğü bir sistemle aşılmaya çalışılıyor.”, ifadelerini kullandı. Avşar; “Emekli maaşı 10 bin TL, asgari ücret 17.002 TL iken açlık sınırının 17.725 TL ve yoksulluk sınırı 57.736 TL olduğunu; öğretmenin, doktorun, polisin, işçinin, kamuda çalışan avukatın, teknisyenin, mühendisin velhasıl tüm çalışanların “emekçi yoksul” olduğu ve yoksulluk sınırının altında çalıştığı ülkemizde kadın yoksulluğu çok daha derin hissedilmektedir. Ancak tartışma sırası bulmamakta ve yapısal bir sorun olarak karşımızda durmaktadır.”, dedi. “Kadın yoksulluğu; ev içi ölçülemeyen emekte, eşit işe eşit ücret vermeyen politikalarda, %32,1 ile geniş tanımlı kadın işsizliğinde, çoğu branşlarda tercih dışı kalmada, cinsiyetçi yaklaşımlarda, erkeklere göre %24 daha az kazanmada, güvencesiz ve geçici işlerde kendini tüm varlığıyla göstermektedir.”, diyen Avşar; “Bu durum aslında 1995 Dünya Kadın Konferansı’nda ‘yoksulluğun kadınlaşması’ olarak literatüre geçmiştir.“ şeklinde konuştu. “Tenceresi kaynamayan kadının olduğu bir toplumda huzur ve esenlik mümkün değildir”“Çözüm üretilmelidir. Zira tenceresi kaynamayan, çocuğunu yeterince besleyemeyen, bireysel bakımı için hijyen ürünlerine erişemeyen, yoksulluğun çıkmazını kimi zaman cinnet haliyle canıyla ödeyen, eğitim, sağlık, barınma gibi temel hizmetlerin yoksulluk bariyerine takılan kadınların olduğu bir toplumda huzur ve esenlik beklemek mümkün değildir. Dolayısıyla kadın yoksulluğunu ancak kültürel ve sosyolojik bir dönüşümünle aşmak mümkündür.”, şeklinde konuşan Avşar çözüm önerilerini sıraladı.
- “Annelik hakkı sebebiyle kadınların ekonomik güvencelerinin sağlanması,
- Yoksulluk sarmalındaki kadınlara ek gelir imkanları sunulması,
- İş hayatında kadını erkekten geri bırakmayacak insan kaynakları politikalarının geliştirilmesi,
- Kadın olmaktan kaynaklı özel durumları azami derecede dikkat alarak pozitif ayrımcılık sağlanması
- Toplumsal eşitsizliklere çok boyutlu bir yaklaşımla sosyal ve ekonomik kaynaklara erişimdeki eşitsizliklerin yeniden değerlendirilmesi,
- Aile içi bakım, cinsiyet eşitsizliği, iş gücüne katılım düşüklüğü, kayıt dışı istihdam, adaletsiz ücret politikaları, ayrımcılık ve eğitim eksikliği gibi konularda hassasiyet gösterilmesi gerektiğini”, söyledi.
